Het jazztrio Sumrrá uit Galicië bestaat al 21 jaar en speelde honderden concerten over de hele wereld, “7 visions” is hun zevende album, Summrá bestaat uit Manuel Guiérrez op piano, Xacobe Martinez Antelo op contrabas en Lar Legido op slagwerk. Dit is hun eerste album met muziek die ze nog niet eerder live hebben gespeeld. Zes composities zijn van Antelo en twee van Guttiérez. De muziek van het trio beweegt zich in de wereld van de improvisatie met veel ruimte voor vrijheid. De muzikale boodschap gaat over het moment waarop we leven, een serie van muzikale gedachten om uit te leggen waar we vandaan komen, wie we zijn en waar we heengaan. Er staan nog veel meer zweverige teksten op de hoes zoals over sapiens sapiens, de inner space die in ons leeft, over Ra de eerste ster etc. etc..

Misschien heeft het feit dat ze wonen in Santiago de Compostella er iets mee te maken, maar gelukkig is er geen zweverigheid te bespeuren in hun muziek, want de muziek is van een grote schoonheid, het is spannend om te horen hoe de drie instrumenten middels improvisatie samenvloeien tot een hechte muzikale structuur. Het spel van Gutierrez is melodieus, zijn improvisaties rijgen zich als guirlandes aaneen, Antelo bespeelt zijn bas strak en ritmisch, hij vormt zodoende de ideale partner voor de linkerhand van Gurierrez. Slagwerker Legido ‘vertelt’ via diverse technieken zijn ritmische verhaal, hij is daardoor letterlijk de motor waar de muziek op drijft, te vergelijken met het onmiskenbare geluid van b.v. Art Blakey.

“Ra” is het eerste nummer, het heeft een staccato ritme met fors aangezet drumspel, een intrigerend muziekstuk dat zoals gezegd allerminst zweverig overkomt. “Pereferia universal?” heeft een heel ander karakter met bijna romantisch pianospel en een gestreken bas, langzaam ontwikkelt zich een heldere melodie op de piano begeleid door ruisende brushes op de bekkens en zoemend bas spel, indrukwekkend. “Asuán Alexandria” heeft een onvervalste walking bass waarop de piano parafraseert met een aangename drive en swing culminerend in een fraaie bassolo, deze jongens kunnen musiceren ! De bas speelt wederom een belangrijke rol in de aanvang van “As Forzas Gravitorias”, allerlei opgenomen bijgeluiden spelen een sfeer bepalende rol totdat het verstilt tot rustige piano klanken, dit recept herhaald zich een paar maal. Er ontstaat zodoende een spanningsboog tussen het ‘mooie’ pianospel en de onrustige bijgeluiden, moeilijk te omschrijven maar het effect is spannend.

“Sapiens Sapiens” begint met het geluid van een aflopende wekker waarna er in een halsbrekend tempo wordt gemusiceerd met een razende linkerhand van Gutierrez. “13.700 millóns de anos despois” begint met een geweldige geluidsexplosie (de oerknal ?), waarna zich een spannend muzikaal landschap ontrolt met sereen voortstuwend pianospel en ritselende brushes. Afgesloten wordt er met “O espazo interior” waarin de rust terug keert en de sfeer langzaam wordt opgebouwd met herhaalde piano akkoorden, hier is goed te horen hoe beeldend de muziek van dit wonderbaarlijke trio is.

Jan van Leersum.